Քահանաներ Ծխական խորհուրդ Տիկնանց միություն Երիտասարդաց միություն Ցերեկային կենտրոն 
Քրիստոնյա ընտանիք Հարցազրույցներ Ուխտագնացություն Սոցիալական ծառայություն
Անընչության կարևորության մասին
Ոմն հիվանդ ծեր կար, որին ընդունեց միաբանության վանահայրը, քանի որ կարիքները հոգալու համար ոչինչ չուներ: Միաբանության հայրապետը օթևան տվեց նրան և եղբայրներին ասաց. «Փոքրինչ նեղությո՛ւն քաշեք հիվանդի խնամատարության համար»: Հիվանդը ոսկով լի մի պուտուկ ուներ, որը, փորելով, թաքցրեց իր մահճակալի տակ: Այնպես ստացվեց, որ առանց խոստովանության՝ մեռավ: Նրա մահվանից և թաղումից հետո հայրապետն ասաց եղբայրներին. «Այդ անկողինը վերցրե՛ք այդտեղից»: Երբ անկողինն իջեցրին, հայտնաբերեցին ոսկին, և հայրապետն ասաց. «Իր կենդանության ժամանակ չխոստովանեց, այլ դրա վրա էր հույսը դրել. մահվան ժամանակ էլ չասաց: Չմոտենա՛ք դրան, այլ տարե՛ք և այն իր հետ թաղեցե՛ք»: Եվ երբ ոսկին ևս թաղեցին նրա գերեզմանում, երկնից հուր իջավ և բոլորի աչքի առաջ այրեց նրա գերեզմանը, և ովքեր տեսան, զարմացան և փառավորեցին Աստծուն»:
«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016
