Արիության և համբերության մասին

Մի ժամանակ հայր Մելիսին իր երկու աշակերտների հետ բնակ­վում էր Պարսից սահմանի մոտ: Պարսից թագավորի երկու որդիները մտան մայրիների անտառ՝ որս անելու ըստ սովորության: Որսի մեծ ցանց դրեցին տասներկու մղոն երկարությամբ և քառասուն մղոն խո­րությամբ, որպեսզի երբ որս գտնեն, քաշեն ցանցի մեջ և նիզակներով խոցելով՝ սպանեն: Ահա այս ցանցի մեջ հանկարծակի հայտնվեցին ծերն ու իր երկու աշակերտները: Եվ երբ տեսան նրանց` մերկ ու վայ­րենի, ծածկված իրենց մազերով, զարմացան և ապշահար նրանց նա­յեցին երկար ժամանակ, ապա հարցրին սուրբ ծերունուն. «Մա՞րդ ես արդյոք, թե որսի մի նոր տեսակ, ասա՛ մեզ»: Ասաց ծերը. «Մարդ եմ մեղապարտ և եկել եմ այստեղ՝ ողբալու իմ մեղքերը, և երկրպագում եմ կենդանի Աստծո Որդուն` Հիսուս Քրիստոսին»: Արքայի որդիներն ասացին ծերին. «Այլ աստված գոյություն չունի, բացի արեգակից և հրից, որ պաշտում ենք: Դու ևս շտապի՛ր նրանց երկրպագության գալու»: Երբ ծերը լսեց այս, ասաց նրանց. «Դրանք մեր Աստծո ստեղ­ծածներն են, և դևերը ձեզ մոլորության մեջ են գցում դրանց վերաբեր­յալ, սակայն աղաչում եմ ձեզ, թողե՛ք այդ մոլորությունը, ճանաչե՛ք ճշմարտությունը և խոստովանե՛ք Աստծուն, Ով ստեղծեց երկինքն ու երկիրը և բոլոր արարածներին»: Իսկ նրանք ասացին. «Այն խաչյա­լին և մեռյա՞լին ես ասում, թե ճշմարիտ Աստված է»: Ծերն ասաց. «Այո՛, նրան եմ ասում ճշմարիտ Աստված, որ խաչվեց և ջնջեց մեղքը, մեռավ և սպանեց մահը: Նրան եմ հավատում՝ որպես ճշմարիտ Աստ­ծո»: Իսկ նրանք խստագույնս տանջեցին նրան և սպառնացին այրել կրակի վրա: Եվ մեծամեծ տանջանքներից հետո սպանեցին նրա երկու երանելի աշակերտներին, իսկ ծերն Մելիսիին շատ այլ տանջանքների ենթարկեցին և հետո կանգնեցրին իբրև նշանառության թիրախ, և երկուսով կանգնելով դեմից և հետևից` նետահարեցին` մեկը սիրտը, մյուսը` թիկունքը: Եվ երանելի ծերն Մելիսին ասաց նրանց. «Քանի որ խորհեցիք Քրիստոս Աստծո անպարտ ծառայիս արյունը թափել, վաղը այս ժամին՝ միևնույն պահին, ձեր մայրը անորդի կմնա, ձեր սիրուց կցամաքի, և դուք ձեր նետերով կմեռնեք՝ միմյանց խոցելով, և մեր արյունը ձեզնից կպահանջվի»: Այս ասելով՝ ննջեց երանելի ծերը՝ սուրբ Մելիսին, նահատակվելով վկայական մահով՝ հանուն Տեր Քրիս­տոս Աստծո: Հաջորդ օրը այնտեղից որսի ելան թագավորի որդիները, և ահա մեծ անապատից գալիս էր խրտնած մի եղջերու, որի հետևից երիվարներով ընկան եղբայրները: Որսը հայտնվեց նրանց մեջտեղում, և երկուսն էլ միաժամանակ արձակեցին նետերը և միմյանց սրտերը մխրճելով` սպանեցին իրար: Եվ նրանց վրա կատարվեց սուրբ նա­հատակ Մելիսի մարգարեությունը, որ անիծեց նրանց՝ ըստ Տիրոջից ստացած հայտնության:

«Սուրբ հայրերի վարքն ու կենցաղավարությունը» գրքից, Հատոր Ա, Էջմիածին 2016