Ավելորդ գիտելիք

Ծեր վանականներից մեկը մյուսի մոտ եկավ, որպեսզի միասին այցելեն աբբա Հովսեփին: Եկողը խցի տիրոջն ասաց.

- Աշակերտիդ ասա, որպեսզի ավանակին պատրաստի մեզ հետ ճանապարհ ելնելու համար:

Տերը պատասխանեց.

- Կանչիր նրան ու ասա, թե ինչ ես ուզում:

- Իսկ նրա անունն ի՞նչ է,- հարցրեց եկողը:

- Չգիտեմ,- պատասխանեց տերը:

- Որքա՞ն ժամանակ է քեզ հետ ապրում, որ նրա անունը չգիտես,- կրկին հարցրեց եկողը:

- Երկու տարի,- պատասխանեց տերը:

- Եթե աշակերտդ երկու տարի քեզ մոտ է ապրում և դու նրա անունը չգիտես, ապա մեկ օրվա համար ես ինչո՞ւ իմանամ:

Ռուս Եկեղեցու Հայրերից Իգնատի Բրյանչանինովի մեկնաբանությունը.

Հնում, լռակյաց-վանականներն, ամենայն ջանադրությամբ պահելով հոգու լռակեցությունը՝ հեռու էին մնում հետաքրքրասիրությունից, ավելորդ գիտելիքներից, որ կարող էին սրտի լռակեցությունը խաթարել ու Աստծո հետ նրա խորհրդավոր զրույցն ընդհատել: Մենք էլ՝ վերջին ժամանակների վանականներս, մեր ուժերի ներածին չափով, պետք է հետևենք դրան, որպեսզի հնարավորություն ստանանք մտքի աղոթքի համար գոնե մի փոքր կենտրոնանալ մեր ներսում:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի