Դժվարին ժամանակներ են սպասվում

Այժմ Աստված թույլ է տալիս, որ մի լավ ցնցում ապրենք: Դժվարին ժամանակներ են գալու: Մեծ փորձություններ են մեզ սպասվում: Եկեք դրան լրջորեն վերաբերվենք ու սկսենք հոգևոր կյանքով ապրել: Հանգամանքները ստիպում են մեզ ու ստիպելու են հոգևոր կերպով աշխատել: Սակայն այդ հոգևոր աշխատանքը արժեք կունենա, եթե մենք այն ուրախությամբ կատարենք, ինքնաբուխ կերպով, այլ ոչ թե այն պատճառով, որ վշտերն են ստիպում: Շատ սրբեր կխնդրեին, որպեսզի մեր դարաշրջանում ապրեին՝ սխրանքներ գործելու համար:

Ես ուրախանում եմ, երբ ոմանք սպառնում են ինձ հետ հաշվեհարդար տեսնել, որ ես չեմ լռում ու խափանում եմ իրենց պլանները: Երբ ուշ երեկոյան լսում եմ, որ մեկը ցանկապատի վրայով իմ խցի բակն է թռչում, սիրտս սկսում է քաղցրությամբ բաբախել: Բայց երբ գիշերային եկվորները խնդրում են. «Հեռագիր է եկել, աղոթիր այսինչ հիվանդի համար», ապա ասում եմ ինքս ինձ. «Ահա թե ինչ: Ուրեմն էլի անհաջողություն է»… Ես չեմ հոգնել կյանքից ու այդ պատճառով եմ ասում, այլ որովհետև ուրախ կլինեմ Քրիստոսի համար մեռնել: Եկեք ուրախանանք, որ այսօր այդպիսի բարենպաստ հնարավորություն է ընձեռնվում: Մարտիրոսություն ցանկացողին մեծ վարձք է սպասվում:

Նախկինում պատերազմ էր սկսվում և մարդը գնում էր թշնամու հետ մարտչելու՝ իր հայրենիքն ու իր ազգը պաշտպանելու համար: Այժմ մենք հանուն հայրենիքի չէ, որ մտնում ենք պայքարի մեջ: Մենք կռվի ենք գնում ոչ թե նրա համար, որպեսզի բարբարոսներին թույլ չտանք այրելու մեր տները, անարգելու մեր քույրերին ու պատվազրկելու մեզ: Մենք չենք պատերազմում ազգային շահերի կամ ինչ-որ գաղափարախոսության համար: Այժմ մենք կռվում ենք կամ Քրիստոսի կողմից, կամ՝ սատանայի: Ուժերի դասավորությունը միանգամայն պարզ է, թե ով ում կողմից է: Օկուպացիայի ժամանակ հերոսանում էիր, եթե չէիր ողջունում գերմանացիներին: Այժմ հերոսանում ես, եթե սատանային չես ողջունում:

Այսպես, թե այնպես պետք է սարսափելի իրադարձությունների ականատեսը լինենք: Հոգևոր ճակատամարտեր տեղի կունենան: Սրբերն է՛լ ավելի կսրբանան, իսկ անմաքուրներն է՛լ ավելի կպղծվեն (Հայտ. 22:11): Ես մխիթարություն եմ զգում իմ մեջ: Մեզ ամպրոպ է սպասվում և մեր պայքարն արժեք ունի, որովհետև մեր թշնամին այժմ Ալի փաշան, կամ Հիտլերն ու Մուսոլինին չեն, այլ ինքը՝ սատանան: Եվ այդ պատճառով էլ մեր պարգևը երկնային պարգև է լինելու:

Թող Բարեգութ Աստված ամենայն չարիք ի բարօրություն գործադրի: Ամեն:

Հայր Պաիսիոս Աթոսացու «Ցավով և սիրով՝ ժամանակակից մարդու մասին» գրքից

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի