Երազը

Արևելքի տիրակալներից մեկը մի սարսափազդու երազ տեսավ՝ հերթով թափվեցին նրա բոլոր ատամները: Չափազանց տագնապած, նա իր մոտ կանչեց երազներ մեկնողին:

Վերջինս լսեց նրան ու մտահոգված ասաց.

- Ո՜վ տիրակալ, պետք է տխուր լուր հայտնեմ քեզ: Դու մեկը մյուսի ետևից կկորցնես քո բոլոր հարազատներին:

Զայրացավ տիրակալն այս խոսքերից և հրամայեց բանտ նետել խեղճին և ուրիշ մեկնողի կանչել իր մոտ, որն էլ երազը լսելով ասաց.

- Ուրախալի լուր ունեմ քեզ հայտնելու, տիրակա՛լ: Դու քո բոլոր հարազտներից ավելի երկար ես ապրելու:

Տիրակալը շատ ուրախացավ և առատաձեռնորեն պարգևատրեց նրան:

Պալատականները խիստ զարմացած էին:

- Դու ասացիր այն, ինչ քո դժբախտ նախորդը, արդ, ինչո՞ւ նա պատժվեց, իսկ դու պարգևատրվեցիր,- հարցրեցին նրանք:

- Որովհետև շատ մարդիկ հաճախ կարևորում են ոչ թե այն, ինչ ասում ես, այլ այն, թե ինչպես ես դա ասում (ոչ թե բովանդակությունը, այլ ձևը):

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի