Հպարտ քամին

Քամին մոմը հանգցրեց ու հպարտացավ.

- Այժմ ամեն ինչ էլ կարող եմ հանգցնել, նույնիսկ արևը:

Մի իմաստուն մարդ լսեց դա, ալրաղաց կառուցեց ու ասաց քամուն.

- Չէ՛ մի, արևը հանգցնես: Գիշերն էլ կարող է դա ա նել: Իսկ դու փորձիր այս անիվը կանգնեցնել:

Եվ ողջ ուժով պտտեցրեց մեծ, ծանր անիվը:

Քամին մեկ անգամ փչեց, երկրորդ անգամ, իսկ անիվը կանգ չի առնում: Ընդհակառակը, որքան ավելի էր փչում, այնքան ուժեղ էր այն պտտվում: Խելացի մարդու պարկերն ալյուրով լցվեցին, ինքն էլ սկսեց լիության մեջ ապրել, աղքատներին էլ չմոռացավ:

Իսկ քամին, ասում են, մինչև այժմ փչում է անիվի վրա: Կհարցնեք որտե՞ղ: Ամեն տեղ, ուր հպարտություն կա:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի