Գրքեր

Իմաստուն ծերունին և մեծամիտ հարևանը

Փոքրիկ քաղաքում մի ծերունի էր ապրում, ում բոլորը սիրում և հարգում էին: Շատերն էին գալիս նրա հետ զրուցելու, խորհուրդ հարցնելու կամ խնդրելու, որ իրենց վեճը լուծի: Իմաստուն ծերունին հայտնի էր իր խաղաղասիրությամբ և սրտաբացությամբ, երբեք ոչ ոքի հետ չէր վիճում և ուրախ էր իր տանը հյուրեր ընդունել:

Մի անգամ հյուր եկավ նրա հարևանը, որ ունևոր, ամբարտավան ու նախանձ մարդ էր: Նա շատ կարևոր մարդու տեսք ուներ և անասելի հպարտ էր իրենով: Առանց բարևելու, հենց շեմից դիմեց ծերունուն.

- Ես կյանքում հասել եմ այն ամենին, ինչ ցանկացել եմ, հարուստ եմ և շքեղ կյանքով եմ ապրում: Կարող եմ գնել այն ամենն, ինչ ուզում եմ: Ուրեմն, ասա՛ ինձ, ինչո՞ւ է քաղաքի բնակիչների սերն ու հարգանքը քեզ բաժին հասել: Ես նույնիսկ արքայի տեսք ունեմ:

Իմաստուն մարդը նայեց հարևանին ու պատասխանեց.

- Դու աստվածային տեսք ունես:

Ամբարտավանի դեմքին մի լայն, ինքնահավան ժպիտ հայտնվեց: Բայց իր բացառիկության ընդունումն իրեն քիչ թվաց և որոշեց հեռանալուց առաջ նվաստացնել ծերունուն՝ ասելով.

- Իսկ դու մի կույտ գոմաղբի տեսք ունես:

Դրա պատասխանը եղավ բարի ժպիտը՝ առանց չարության կամ վիրավորանքի նշույլի, որ հարևանն այնքան ուզում էր տեսնել իմաստունի դեմքին: Դա նրան սարսափելի բարկացրեց և նա ասաց.

- Խոսքերս ինչո՞ւ չվիրավորեցին քեզ: Չէ որ դու ինձ Աստծո հետ համեմատեցիր, իսկ ես քեզ՝ մի կույտ գոմաղբի:

- Ես վիրավորվելու առիթ չունեմ,- պատասխանեց ծերունին,- ում սրտում Աստված է բնակվում՝ նա Նրան այլոց մեջ էլ կտեսնի: Իսկ ում սրտում գոմաղբ է՝ նրա համար բոլոր մարդիկ գոմաղբի են նման:



Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

10.02.23
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․