Գրքեր

Ո՞ւր ենք մենք

Երբ առաջին մարդն անկում ապրեց, և այդ լուրը երկինք հասավ, Աստված շտապեց փնտրելու կորուսյալ մարդուն: Ադամն ու Եվան երեկոյան, երբ լսեցին Տեր Աստծո՝ դրախտում շրջագայելու ոտնաձայնը, թաքնվեցին դրախտի ծառերի մեջ: Արդարև, հանցանք ունեցող մարդն է ամաչում երևալ: Բայց աստվածային անճառելի ներողամտությունն Ադամին զղջման հրավիրեց և հնչեց Աստծո ողորմության և սիրո ձայնը. «Ո՞ւր ես Ադամ»: Ուզում է ասել, թե՝ «Ես քեզ անմեղ ստեղծեցի, յոթնարփյան շնորհներով զարդարեցի, այժմ ո՞ւր մնացիր, ինչո՞ւ մերկացար այդ աստվածապարգև փառքից: Ո՞ւր էիր և ո՞ւր հասար»: Եղիշե պատմիչն իր «Մեկնութիւն արարածոց» գործի մեջ ասում է. «Աստված ողբում է՝ ասելով. «Ո՞ւր ես Ադամ», Իր այս հարցումով, կարծես Աստված ուզում է ասել՝ Ադամ, նայիր, ինչ փառքից դեպի ինչպիսի անարգություն ընկար: Երկնայինդ և անմահդ՝ երկրային և մահկանացու եղար: Ոչ դու քեզ խնայեցիր և ոչ էլ Իմ պատկերից պատկառեցիր»: «Ո՞ւր ես Ադամ». դարձի գալու հրավեր է, սթափեցնող հարց, սակայն Ադամը չսթափվեց, չզղջաց, իրեն զղջման շնորհին արժանի չհամարեց և ոչ տեղին պատասխաններ տվեց. «Լսեցի Քո ձայնն այստեղ՝ դրախտում, ամաչեցի, որովհետև մերկ էի և թաքնվեցի» (Ծննդոց 3:10): Ավելին, նա, Եվային մեղադրելով, Աստծո առջև ցանկացավ պատրվակներ բերել. «Այս կինը, որ տվեցիր ինձ, նա՛ տվեց ինձ ծառի պտղից, և ես կերա» (Ծննդոց 3:12): Երկինքն ու երկիրը սկսեցին հեռանալ իրարից. «Աստված դուրս հանեց Ադամին, բնակեցրեց բերկրության դրախտի դիմաց և հրամայեց քերովբեներին ու բոցեղեն սրին շուրջանակի հսկել դեպի կենաց ծառը տանող ճանապարհները» (Ծննդոց 3:24):

Ադամը երջանիկ էր, բայց իր անհնազանդությամբ ընկավ, և Աստծո հետ իր հարաբերությունը խզելով՝ իրեն և իր սերնդին մեղքի և թշվառության մեջ գցեց. «Մեկ մարդու պատճառով էր, որ մեղքն աշխարհ մտավ, և մեղքի պատճառով էլ աշխարհ մտավ մահը: Եվ այսպիսով, մահը տիրեց բոլոր մարդկանց, որովհետև բոլորն էլ մեղք գործեցին» (Հռոմ. 5:12): Բայց մեր Տերը՝ Հիսուս Քրիստոս՝ Երկրորդ Ադամը, փրկիչն ու ազատարարն է բոլոր նրանց, ովքեր ճշմարտապես հավատում են Նրան. «Նրանո՛վ միայն դուք կարող եք փրկվել: Աշխարհում Նա միակն է, որին Աստված տվեց մարդկանց, որպեսզի Նրա անունով մենք կարողանանք փրկվել» (Գործք Առաք. 4:12) և «Ինչպես Ադամից ծնվածները բոլորն էլ մեռնում են, այնպես էլ Քրիստոսից ծնվածները բոլորն էլ կենդանանալու են» (Ա Կորնթ.15:22):

Անցել են դարեր, Աստծո կողմից Ադամին ուղղված հարցը այսօր մեզ էլ է ուղղված՝ ո՞ւր եք մարդիկ: Աստված չի դադարում փնտրելու կորուսյալին, բայց չլինի թե մենք էլ Ադամի նման ոչ տեղին պատասխաններ տանք և անպատասխանատու լինենք մեր արածի համար: Աստված Իր այս հարցադրումով ինչպես Ադամին, այնպես էլ մեզ, հնարավորություն է տալիս ուղղվելու: Իսկ մենք կուղղվենք, թե՝ ոչ, դա արդեն մեր որոշելիքն է, քանի որ մեր Տերը բռնի ուժով չի գրավում մարդկանց սրտերը: Ինչպես Ս.

Օգոստինոսն է ասում. «Աստված քեզ ստեղծեց առանց կամքիդ, բայց առանց կամքիդ քեզ չի փրկում»:

 

Գայանե Սուգիկյան

19.07.19
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․