Քահանաներ Ծխական խորհուրդ Տիկնանց միություն Երիտասարդաց միություն Ցերեկային կենտրոն 
Քրիստոնյա ընտանիք Հարցազրույցներ Ուխտագնացություն Սոցիալական ծառայություն
Քարը
Կիսակառույց շենքի վեցերորդ հարկում աշխատող վարպետը ցանկացավ առաջին հարկում աշխատող բանվորին կանչել, սակայն շինարարության աղմուկի պատճառով վերջինս նրան չէր լսում: Բանվորի ուշադրությունը գրավելու համար վարպետը որոշեց մեկ ռուբլիանոց մետաղադրամ գցել, որն ուղիղ բանվորի ոտքերի տակ ընկավ: Վարպետը սպասում էր, որ բանվորը գոնե վերև կնայի, որպեսզի տեսնի, թե փողը որտեղից ընկավ, բայց նա այն լուռ գրպանը դրեց և շարունակեց աշխատել: Իսկ քանի որ վարպետին շատ էր անհրաժեշտ նրա ուշադրությունը գրավել, ապա նա շարունակեց փող նետել ներքև: Նախ տասը ռուբլի նետեց, հետո՝ հարյուր, բայց ամեն անգամ բանվորը գումարը գրպանն էր դնում և շարունակում աշխատել: Վարպետը բարկացավ ու մի փոքր քար նետեց ցած, որն էլ ուղիղ բանվորի գլխին ընկավ, և այդ ժամանակ նա վերջապես գլուխը բարձրացրեց ու տեսավ վարպետին…
Այս պատմությունը յուրաքանչյուրիս մասին է: Տերը ցանկանում է, որ հայացքներս դեպի վեր ուղղենք, իսկ մենք անդադար զանազան աշխարհիկ գործերով ենք զբաղված: Եվ երբ Նա փոքրիկ նվերներ է անում մեզ, ասում ենք, որ այդ մենք ենք հաջողակ՝ չտեսնելով դրանք ուղարկողին: Իսկ երբ մի փոքրիկ քար է թռչում դեպի մեզ, որը մենք խնդիր ենք անվանում, այդժամ սկսում ենք Աստծուն դիմել: Ամեն անգամ, երբ որևէ նվեր ենք ստանում, պետք է շնորհակալություն հայտնենք Աստծուն, այլ ոչ թե սպասենք, թե երբ է քարը գալու, որ դիմենք Նրան:
Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի
