Քահանաներ Ծխական խորհուրդ Տիկնանց միություն Երիտասարդաց միություն Ցերեկային կենտրոն 
Քրիստոնյա ընտանիք Հարցազրույցներ Ուխտագնացություն Սոցիալական ծառայություն
Սաղմոս ԻԶ
Ի կատարած. սաղմոս Դավթի, երբ դեռ օծված չէր: Վեցօրինակ թարգմանության մեջ [երբ դեռ օծված չէր] չկա, քանզի քանի դեռ օծված չէր, ինչպե՞ս կարող էր սաղմոս ասել, որովհետև Հոգին օծումից ստացավ: Սակայն գրված է, որ Դավիթը երեք անգամ օծվեց, նախ՝ հոր տանը, երկրորդ՝ Հուդայի վրա, երրորդ՝ Իսրայելի վրա, այսինքն՝ խոսքն առաջին օծության մասին չէ: Երկրորդ՝ հայտնի է, որ նախքան թագավոր դառնալն ասաց այս սաղմոսը, երբ Աբիաթարը գնաց նրա մոտ: Եվ վերցրեց սուրն ու հացը և Դովեկը գնաց պատմեց Սավուղին և վերջինս պատրաստվեց պատերազմի Դավթի դեմ:
1. Տէր լոյս իմ և կեանք իմ՝ ես յումմէ՞ երկեայց. Տէր ապաւէն կենաց իմոց՝ ես յումմէ՞ դողացայց:
Տերն իմ լույսն է ու կյանքը, ո՞ւմից վախենամ. Տերն իմ կյանքի ապավենն է, ո՞ւմից ես դողամ:
Եթե գիշերով գնամ, լույս է, եթե ցանկանան սպանել ինձ՝ կյանք, եթե ամրոցի կարիք լինի, ապավեն է: Ո՞ւմից վախենամ, մի՞թե փոքր է իմ ապավենը, կամ ո՞ւմից ես դողամ, ինչը երկյուղից ավելի մեծ է: Դարձյալ՝ Քրիստոսին է լույս կոչում, ով ասաց, թե Ես եմ լույսը և կյանքը և ամեն ինչը:
2. Ի մերձենալ առ իս չարաց ուտել զմարմին իմ. նեղիչք իմ և թշնամիք իմ, նոքա տկարացան և անկան:
Երբ չարագործ նեղիչներս ու թշնամիներս մոտեցան ինձ՝ մարմինս ուտելու, նրանք թուլացան ու ընկան:
Սավուղը և Աքիտոբելը և հեթանոսներից շատերը, որոնք Դավթի վրա հարձակվեցին, տկարացան, քանզի Սավուղն իր սրով մեռավ, Աքիտոբելը՝ խեղդվեց, իսկ հեթանոսները տկարանալով՝ Դավթի իշխանության տակ ընկան: Ինչպես նաև հրեաները և դևերը, որոնք հարձակվեցին Տիրոջ վրա, տկարացան և ընկան:
3. Թէ պատրաստեսցի ի վերայ իմ պատերազմ, ոչ երկիցէ սիրտ իմ. թէ յարիցէ ի վերայ իմ ճակատամարտ, սակայն և այսուիկ ի քեզ, Տէր, յուսացայ:
Եթե իմ դեմ պատերազմ պատրաստվի, սիրտս չի սոսկա, եթե իմ դեմ ճակատամարտի ելնեն, միևնույն է, Տե՛ր, հույսս քեզ վրա եմ դնելու:
Նկատի ունի Սավուղին կամ հրեաներին, որոնք Տիրոջ դեմ ճակատամարտի ելան միայն Գողիաթի պես կռվելու, սակայն քեզ վրա դրած իմ հույսը հաստատուն է, որովհետև Տիրոջ հրեշտակների բանակն ինձ հետ է:
4. Զմի խնդրեցի ի Տեառնէ, և զսոյն աղաչեմ, բնակել ինձ ի տան Տեառն զամենայն աւուրս կենաց իմոց:
Մի բան եմ խնդրել Տիրոջից, և նույնն եմ աղաչում, որ կյանքիս բոլոր օրերին բնակվեմ Տիրոջ տանը:
Մի բան եմ խնդրել և ուրիշ ոչինչ. բնակվել Տիրոջ տանը. Դավիթը՝ վրանում, իսկ Քրիստոսի անդամները՝ վերին վրանում, որտեղ օրը երկար է: Նաև Որդին է հայցում, որ հավիտյանս այդ տան մեջ է:
5. Տեսանել ինձ զվայելչութիւն Տեառն. և հրաման տալ ի տաճարի նորա:
Տեսնեմ Տիրոջ վայելչությունը և վերահսկեմ նրա տաճարում:
Տերն է վայելչությունը, քանզի բոլոր ժողովարանները, որտեղ էլ որ գտնվեն, այնտեղ է վայել Տիրոջը լինել: Նաև քահանաներին է ասում, որ օրենսդիր էին, կամ նրանց է ասում, որոնց տասներկու դասերով կարգեց որպես սաղմոսասացներ, սա նաև աղոթելու հորդոր է:
6. Ծածկեաց զիս ի խորանի իւրում յաւուր չարի. ընդ յարկաւ արար զիս ի ծածկոյթ խորանի իւրում:
Չար օրերին նա ինձ թաքցրեց իր վրանում, պատսպարեց ինձ իր վրանի ծածկի տակ:
Երբ գնաց ու աղոթեց խորանի մեջ, ազատվեց չարից:
7. Ի վիմէ բարձր արարէր զիս. և այժմ բարձր արա զգլուխ իմ ի վերայ թշնամեաց իմոց:
Ժայռից բարձր պահեցիր ինձ, այժմ էլ գլուխն իմ բարձրացրո՛ւ թշնամիներիս վրա:
Վեմը տապանակի տախտակներն են և այդտեղ հավատքի վեմի միջոցով բարձր է մնում որոգայթներից: Այժմ էլ գլուխն իմ բարձրացրո՛ւ՝ օծելով գլուխը և թագադրելով: Նաև Քրիստոսը՝ մեր գլուխը, հաղթեց մահվանը, դժոխքին և դևերին:
8. Շուրջ եղէց՝ և մատուցից ի խորանի նորա պատարագ օրհնութեան. օրհնեցից և սաղմոս ասացից Տեառն:
Շրջեմ և օրհնության պատարագ մատուցեմ Նրա վրանում, օրհներգեմ և սաղմոս երգեմ Տիրոջը:
Սեղանի շուրջ, ասում է և օրհնության պատարագ մատուցեմ, ոչ թե անասուններ [զոհաբերեմ], այլ օրհնություններ և սաղմոսներ մատուցեմ:
9. Լո՛ւր, Տէր, ձայնի իմում, զի կարդացի առ քեզ. ողորմեա՛ ինձ և լո՛ւր ինձ, զի քեզ ասաց սիրտ իմ. և խնդրեցին երեսք իմ, զերեսս քո, Տէր, խնդրեցին:
Լսի՛ր ձայնն իմ, Տե՛ր, քանզի քեզ կանչեցի, ողորմի՛ր ինձ և ակա՛նջ դիր, քանզի սիրտն իմ քեզ դիմեց, և հայացքն իմ փնտրեց, փնտրեց քո երեսը, Տեր:
Երբ գրեցի քո բոլոր արարածների և սքանչելիքների մասին, քեզ խնդրեցի, քանզի դու ես ստեղծել բոլորին և խնամում ես, զգեստավորում ես մեր բնությունը, որ քո պատկերն է, նաև ամբողջ աշխարհին՝ հեթանոսների փոքր խնդրվածքները, իսկ եկեղեցու՝ մեծ. իմանալի եկեղեցու և զգալի, հեթանոսներին՝ փրկություն, սա հատկապես լինելու է աշխարհի վերջում, երբ կբացվեն գրքերը: Քանզի սիրտն իմ քեզ դիմեց. լույս և կյանք, այլ ոչ թե լեզուս: Հայացքն իմ փնտրեց քո հայացքը, և ոչ թե միայն ականջներով լսել ցանկացավ: Եվ եռանդագին սիրով կրկնում է փնտրեց բառը և սա է Տիրոջ այն խոսքը, որ ասաց, թե բազում մարգարեներ ու թագավորներ ցանկացան տեսնել ինձ:
10. Մի՛ դարձուցաներ զերեսս քո յինէն. և մի՛ խոտորիր բարկութեամբ ի ծառայէ քումմէ:
Մի՛ դարձրու երեսդ ինձնից և բարկությամբ մի՛ շրջվիր քո ծառայից:
Իմ մեղավոր բնության պատճառով և մի՛ շրջվիր քո այն խոստումից, որ պիտի գաս և մեզ զավակ լինես:
11. Օգնական իմ լեր, Տէր, և մի՛ անարգեր զիս, և մի՛ թողուր զիս Աստուած փրկիչ իմ:
Իմ օգնականն եղիր, Տե՛ր, և մի՛ անարգի՛ր ինձ ու մի՛ լքիր, փրկիչ Աստվա՛ծ իմ:
Քանզի տկարացանք, և մի՛ անարգիր իբրև մարմին՝ չտալով քո Սուրբ Հոգին:
12. Հայր իմ և մայր իմ թողին զիս. և Տէր իմ ընկալաւ զիս:
Իմ հայրն ու մայրը լքեցին ինձ, բայց Տերն ինձ ընդունեց:
Չէին համարձակվում ինձ մոտ գալ Սավուղի ահից, ինչպես նաև Ադամն ու Եվան ինձ դուրս թողեցին դրախտից և Տերն ինձ նորից դրախտ ընդունեց ավազակի հետ՝ ասելով. «Այսօր ինձ հետ դրախտում կլինես» (Ղուկ. 23:43), լիովին կարող ենք ասել, թե հավատքի միջոցով նրա նման կլինենք:
13. Օրէնսգէ՛տ արա զիս, Տէր, ի ճանապարհի քում. և առաջնորդեա՛ ինձ ի շաւիղս քո ուղիղս:
Սովորեցրո՛ւ ինձ, Տե՛ր, քո ճանապարհը և առաջնորդի՛ր ինձ քո ուղիղ շավիղներով:
Ակյուղասն ու Թեոդիտոն «լուսավորի՛ր» են թարգմանել, Սիմաքոսը՝ «առաջնորդիր», քանզի Քրիստոսի լույսն է մեր օրենքը և առաջնորդը՝ կյանքի ուղիղ շավիղներով:
14. Վասն թշնամեաց իմոց, մի՛ մատներ զիս ի ձեռս նեղչաց իմոց:
Իմ թշնամիների պատճառով ինձ նեղողների ձեռքը մի՛ մատնիր.
Թշնամի ասելով նկատի ունի դևերին, որպեսզի սրանք չկարծեն, թե հաղթեցին:
15. Յարեան ի վերայ իմ վկայք մեղաց. և ստեցին ինձ յանօրէնութիւն իւրեանց:
Իմ դեմ մեղսագործ վկաներ ելան և չարախոսեցին ինձ իրենց անիրավությամբ:
Դովեկը և զիփացիները, ինչպես նաև Տիրոջ դեմ՝ սուտ վկաները, և իմ բարիքների փոխարեն չարությամբ հատուցեցին, ինչպես որ Դավթին՝ Սավուղը և Տիրոջը՝ հրեաները: Իսկ Սիմաքոսն այսպես է թարգմանում. «Իմ դեմ սուտ վկաներ ելան»:
16. Հաւատացի տեսանել զբարութիւն Տեառն՝ յերկրին կենդանեաց. համբեր Տեառն և քաջալերեաց, զօրասցի սիրտ քո՝ և համբեր Տեառն:
Հավատում եմ, որ կտեսնեմ Տիրոջ բարությունը ողջերի երկրում: Սպասի՛ր Տիրոջն ու քաջալերվի՛ր, սիրտդ թող ամրապնդվի, Տիրո՛ջը սպասիր:
Եվ չնայած որ ողջերի երկիր եկեղեցին է կոչվում, որտեղ պաշտում են կենդանի Աստծուն, սակայն խոսքն այստեղ հանդերձյալ կյանքի մասին է, որ հեզերը պիտի ժառանգեն: Սպասի՛ր Տիրոջը՝ հալածված եկեղեցի, որ նեղություն ես կրում հեթանոսների պատճառով, քանզի «ով մինչև վերջ համբերեց, նա պիտի փրկվի» (Մատթ. 24:13): Ամրապնդվի՛ ր հավատքով և սպասի՛ր վրեժխնդրին ու հատուցողին:
Վարդան Արևելցի, Մեկնութիւն Սաղմոսացն Դաւթի, Էջմիածին, 1797 թ.
Գրաբարից թարգմանեց Գայանե Թերզյանը
