Գրքեր

Սրբի ցանկությունը

Հնում մի մարդ էր ապրում: Նրա սրբությունն այնքան մեծ էր, որ նույնիսկ հրեշտակներն էին զարմանում ու երկնքից ցած էին իջնում տեսնելու, թե երկրի վրա ապրելով ինչպես՞ կարելի է այդքան նմանվել Աստծուն: Եվ մի անգամ Աստծուն ասացին.

- Տե՛ր Աստված, այս մարդուն հրաշագործության շնորհ պարգևիր:

- Ես համաձայն եմ,- պատասխանեց Աստված,- նրան հարցրեք, թե ինչ է ուզում:

Եվ հրեշտակները հարցրեցին սրբին:

- Ցանկանո՞ւմ ես ձեռքի մի հպումով բժշկել մարդկանց:

- Ոչ,- պատասխանեց սուրբը,- ավելի լավ է Տերն՝ ինքը, դա անի:

- Իսկ չե՞ս կամենում խոսքի այնպիսի շնորհ ունենալ, որի ուժով մեղավորներին դարձի կբերես:

- Ոչ, դա հրեշտակների, այլ ոչ թե տկար մարդու գործն է: Ես աղոթում եմ մեղավորների դարձի համար, բայց դարձի չեմ բերում:

- Միգուցե ցանկանում ես լույսի տեսքով դեպի քե՞զ գրավել առաքինություններն ու այդ կերպ փառաբանել Աստծուն:

- Ոչ, դեպի ինձ գրավելով՝ մարդկանց ուշադրությունն Աստծուց կշեղեմ:

- Ի՞նչ ես ուզում այդ դեպքում,- հարցրեցին հրեշտակները:

- Էլ ի՞նչ ուզեմ: Թող Աստված ինձ Իր ողորմածությունից չզրկի: Իսկ դրանով ամեն բան կունենամ:

Բայց հրեշտակները շարունակում էին պնդել:

- Լավ,- պատասխանեց սուրբը,- ուզում եմ այնպես բարիք գործել, որ ինքս դրա մասին չիմանամ:

Հրեշտակները շփոթվեցին, բայց հետո որոշեցին, որ այդ մարդու ստվերը, որն ինքը չի տեսնում, նույնպես կարող է հիվանդներին բժշկել, վիշտն ու ցավը թեթևացնել երկրի վրա:

Այդ ժամանակվանից այդպես էր. որտեղ էլ, որ այդ սուրբը հայտնվեր, նրա ստվերը կանաչով էր ծածկում ամայի ճանապարհները, ջուրը վերադարձնում էր չորացած առվակներին, ծաղկում էին ծաղիկներն ու չորանում մարդկային արցունքները:

Իսկ սուրբն ուղղակի շրջում էր երկրով, ու ինքն էլ դա չիմանալով, իր շուրջը բարություն էր սփռում:

 

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի

24.02.21
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․