Հարց 31 – Պողոս Առաքյալը գրում է. «Աստված վկա» (Բ Կորնթ. 1:23): Թովմա Աքվինացին ասում է. «Մարդ Աստծով երդվելով՝ Աստծուն համարում է հզորագույն, Ում ճշմարտությունն անաղարտելի է, ճանաչումը՝ ընդհանուր, և այսպես հարգում է Աստծուն»: Ուստի և Պողոս Առաքյալն ասում է. «Իհարկե մարդիկ երդվում են այն ամենով, ինչ իրենցից բարձր է»: Այս վկայությունից երևում է, որ երդումն իրավացի է և ճշմարիտ: Սակայն ինչպե՞ս հասկանանք Քրիստոսի խոսքը, որ ասում է. «Իսկ ես ձեզ ասում եմ՝ ամենևին չերդվե՛լ» (Մատթ. 5:34):

Պատասխան – Բերված վկայությունները ճշմարիտ են, իսկ Քրիստոսի խոսքը՝ ճշմարտագույն: Բայց աստվածաբաններն այսպիսի արգելքը համեմատում են կիրակի օրով ծառայողական գործեր կատարելու արգելքի հետ: Հիրավի, կիրակի օրով ծառայողական գործ կատարելու հրաման չկար, եթե անելանելի իրավիճակ չէր: Ուստի երբ հարկն ստիպում է, պետք է ճշմարտությունը երդմամբ հաստատել, այլ ոչ թե սովորական խոսքի մեջ Խաչը կամ Աստված վկա ասելով՝ երդվել: Այսպես են ասում աստվածաբանները. «Տիրոջ հրամանն արգելում է երդվել այն պարզ պատճառով, որպեսզի դու քո կողմից չստանձնես դրա նախաձեռնությունը, իբր թե ինչ-որ բարի բերկրության համար ցանկանա երդվել»: