Տապանը մտնելու ժամանակ, կնոջից բաժանված տղամարդու մուտքը տապան, նրանց զավակ ունենալու ցանկություն չունենալն է ցույց տալիս: Քանի որ տապանը նրանց փրկության համար կառուցված և կարգադրված լինելով, որպես ապաշխարանքի տեղ, վայել էր, որ այնտեղ մարմնական հաճույքներից զերծ մնային, ինչպես որ Ս. Եկեղեցին ապաշխարության օրերին մարմնի հաճույքները արգելում է:

Իսկ դուրս գալու ժամանակ, յուրաքանչյուրի ետևից իր կնոջ ելնելը զավակ ունենալու թույլտվության նշան է: 

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902