Թագավորական ցեղից էր և Սաղիմ կոչվող վայրի թագավորն էր. սա մի առաքինի, աստվածապաշտ և սուրբ մարդ լինելով «Մելքիսեդեկ» կոչվեց, որը «հավատարիմ թագավոր» է նշանակում, քանի որ «մելիք» թագավոր և «սեդեկ» հավատարիմ է թարգմանվում. քանի որ նրա բնակության վայրը Սաղիմ՝ «խաղաղություն» է նշանակում, նաև «խաղաղության թագավոր» էլ է կոչվում: Նա ինքը քահանա լինելով և Աբրահամին հաց և գինի նվիրելով՝ հոգևոր առումով պատարագի խորհուրդը կամ օրինակն է հայտնում:

Մանավանդ որ Ս. Գրքում նրա տոհմաբանությունը նշված չլինելով, ինչպես նաև նրա անունն ու քաղաքը, մատուցած նվերը և Աբրահամին օրհնելով նրանից տասանորդ վերցնելով՝ Քրիստոսի օրինակը եղավ: Որովհետև Քրիստոսը, խաղաղության և արդարության թագավոր լինելով, Երուսաղեմում մարդկությանը ազատեց գերությունից, և Սուրբ Պատարագը որպես հավիտենական կյանքի կերակուր պարգևեց. որի շնորհիվ վերանորոգված մարդը պարտական եղավ հավատալ և հնազանդվել Նրան, ինչպես նաև՝ իր ստացվածքից տասանորդ տալ, քանզի Քրիստոս Ինքն է ճշմարիտ քահանան, ըստ Մելքիսեդեկի կարգի (Եբր. 7:1):

Պողոս եպս. Ադրիանուպոլսեցի, «Զանազանութիւն հինգ դարուց», Հատոր Ա, Վաղարշապատ, 1902