Խելամիտ խորհուրդը

Մի անզուսպ ու շուտ բռնկվող մարդ ամուսնացել էր համեստ ու հանգիստ մի կնոջ հետ: Տարիների ընթացքում այդ մարդու բնավորությունն ավելի էր սանձարձակ դարձել, սակայն նրանք հաշտ ու համերաշխ էին ապրում: Կնոջ ընկերուհիները, որ հաճախ էին վիճաբանում իրենց ամուսինների հետ, անընդհատ զարմանում էին  ու նրանից խորհուրդ հարցնում.

- Քո ամուսինն էլ շաքար չէ,- ասում էին նրանք,- սակայն համերաշխ եք ապրում: Ի՞նչ անենք, որպեսզի մենք էլ մեր ամուսինների հետ չվիճենք:

- Սիրելի ընկերուհիներ,- պատասխանում էր կինը,- ինքներդ եք մեղավոր այդ վեճերի համար: Ձեր ամուսինները բարկացկոտ խոսքեր են ասում, իսկ դուք վրդովմունքով եք պատասխանում: Իսկ ես, երբ տեսնում եմ, որ ամուսինս բարկացել է, երբեք չեմ հակաճառում նրան: Այլ աղաչում եմ Աստծուն, որպեսզի հանգստություն ու խաղաղություն պարգևի ամուսնուս սրտին: Ամուսինս էլ, երբ տեսնում է, որ նույնիսկ կես բառ իրեն չեմ հակադարձում՝ հանգստանում է: Դուք էլ այդպես վարվեք, իմ թանկագին ընկերուհիներ, և այդժամ երջանիկ կլինեք ձեր ամուսինների հետ:

Տեր Աստված սովորեցնում է մեզ չարին չարով չպատասխանել: Իսկ եթե չար խոսքով բարկացկոտ խոսքին չպատասխանել, ապա ընտանիքում կարգ ու կանոն և խաղաղություն կտիրի:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի