Գրքեր

«Մենք ամենքս ճամփորդ ենք այս կյանքում»

Քրիստոնյան ընթանում է այն ճանապարհով, որ ուղենշեց Քրիստոս՝ ասելով. «Ես եմ ճանապարհը, ճշմարտությունը և կյանքը» (Հովհ. 14:6): Քրիստոսի հետևորդն այս երկրի վրա ապրում է որպես ճամփորդ: Իսկ որևէ տեղ ճամփորդող անձը, սովորաբար, չի ծանրաբեռնում իրեն ավելորդ իրերով, այդպես է վարվում նաև քրիստոնյան, որ ճանապարհվում է դեպի երկնային հայրենիք. նա չի գրավվում երկրայինով ու ժամանակավորով, այլ տենչում է երկնայինին, գործում է հանուն Աստծու փառքի՝ ամեն ինչ հանձնելով Նրա սուրբ կամքին: Եթե ճամփորդի համար կարևոր է ուղեցույցը չմոլորվելու համար, ապա քրիստոնյայի համար կարևորագույն ուղեցույցը Աստծու խոսքն է, որ լուսավորում է նրա ուղին: Եթե ճամփորդն իր ճանապարհին կանգ է առնում, որ հանգստանա, ապա դեպի երկնային հայրենիք ուղևորվող քրիստոնյայի համար հոգեպես հանգստանալու, նորոգվելու և զորանալու միակ վայրը եկեղեցին է, որ Աստված անվանել է Իր տունը:

Աստծու տանը, միասնաբար հանուն հայրենիքի աղոթելու, Տիրոջով նորոգվելու և զորանալու նպատակն էր, որ դեկտեմբերի 11-ին Զորավոր Ս. Աստվածածին եկեղեցու համայնքի տղամարդկանց, եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյանի գլխավորությամբ, առաջնորդեց դեպի Արագածոտնի թեմի սրբավայրեր: Առաջինն այցելած սրբավայրում՝ Մուղնիի Ս. Գևորգ եկեղեցում (13-րդ դ.), ուխտավորները միասնական աղոթք վերառաքեցին առ Տեր՝ Ս. Գևորգի և օրվա հիշատակելի՝ Ս. Նիկողայոս Սքանչելագործ Հայրապետի բարեխոսությանը դիմելով: Հաջորդ սրբավայրերում՝ Հովհանավանքում (13-րդ դ.) և Սաղմոսավանքում (13-րդ դ.), ուխտավորները, հանուն հայրենիքի, կրկին անգամ համախմբվեցին ընդհանրական աղոթքի շուրջ՝ իրենց աղոթքները միախառնելով սրբավայրերի բազմադարյան աղոթքի շնչին:

Այնուհետև ուխտավորները սիրո ճաշ ունեցան, ապա Տեր Հայրը քրիստոնյայի կյանքի ուղու վերաբերյալ զրույց ունեցավ նրանց հետ՝ ի մասնավորի նշելով. «Ուղղափառ եկեղեցու հայրերից մեկն ասում է. «Ես ճամփորդ եմ երկրի վրա: Ճամփորդությունս սկսել եմ օրորոցից և կավարտեմ մահվան մահճում»: Մենք ամենքս էլ ճամփորդ ենք այս կյանքում և մեր ընտրությունից է կախված, թե ինչպես կանցնենք այդ ճանապարհը և ի վերջո որտեղ կհայտնվենք: Նա, ով կանմտանա, կհամառի, կհպարտանա, կփակի իր մարմնավոր և հոգևոր աչքերը ու չի ընդունի Քրիստոսի իշխանությունը, իր կյանքի ճանապարհը բազմաթիվ վայրիվերիումներով կացնի՝ ծանր ու մահացու վերքեր հասցնելով աստվածադիր իր հոգուն: Իսկ խոնարհությամբ և հոժարակամորեն իր խաչը կրողն ու Տիրոջը հետևողը, աստիճանաբար իր կողքին կզգա Նրա հոգատար ներկայությունը, կզգա, թե երբեմն-երբեմն ինչպես է թեթևանում այն խաչը, որի ծանրությունն այլևս անտանելի էր թվում, քանզի Քրիստոս Ինքն է կրում այն մեզ հետ, որպեսզի չհուսահատվենք, այլ ամրապնդվենք հավատի մեջ, վերականգնենք մեր ուժերը և շարունակենք մեր անխոտորելի ընթացքը դեպի Քրիստոսի աստվածային իշխանությամբ հաստատված հավիտենական փրկություն»:

Տիրոջով գոտեպնդված և զորացած՝ ուխտավորները վերադարձան Երևան՝ շարունակելու իրենց կյանքի ուղին Տիրոջով:

 

Կարինե Սուգիկյան

11.12.21
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․