Պայքար զայրույթի դեմ

Մի եղբայր հանգստություն չուներ մենաստանում: Բազում անգամներ զայրույթի մեջ էր ընկնում: Եվ ասաց ինքն իրեն. «Կգնամ, միայնակ կմնամ, կհանգստանամ և զայրույթը կհեռանա ինձնից»: Գնաց ու մի քարայրում բնակվեց: Մի անգամ, սափորը ջուր լցրեց, դրեց գետնին, իսկ այն շուռ եկավ: Զայրանալով, խլեց գետնից ու ջարդուփշուր արեց: Հանկարծ սթափվեց ու հասկացավ, որ դևն է իր հետ պայքարում և ասաց.

- Ահա կրկին, միայնակ եմ ապրում և զայրանում եմ: Վերադառնամ մենաստան, որովհետև դրա դեմ պետք է ամեն տեղ պայքարել և համբերությամբ սպասել Աստծո օգնությանը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի