Փայտոջիլները

Ալեքսանդրիայի եպիսկոպոսներից մեկը, որ սովոր չէր վանական կյանքի խստակեցությանը, մի անգամ ստիպված եղավ գիշերել վանքերից մեկում: Մինչ իրեն հատկացված խցի խղճուկ մահճակալին կմեկնվեր, հատակին երեք փայտոջիլ նկատեց: Կանչեց եղբայրներից մեկին ու հարցրեց.

- Տեսնո՞ւմ ես, այնտեղ, հատակին:

- Մի՛ անհանգստացիր, Սրբազա՛ն Հայր,- պատասխանեց վանականը,- դրանք ընդամենը փայտոջիլներ են, այն էլ՝ սատկած…

Առավոտյան այն եղբորը հանդիպելով, եպիսկոպոսն ասաց.

- Երեկվա երեք փայտոջիլներն իսկապես սատկած էին, բայց ի՜նչ բազմություն էր հավաքվել դրանց թաղմանը:

Ռուսերենից թարգմանությունը՝ Էմիլիա Ապիցարյանի