Գրքեր

Քրիստոնեությունը հաղթեց կռապաշտությանը, Աստվածային սերը

Քրիստոնեությունը հաղթեց կռապաշտությանը

Շատ հետաքրքիր հայտանգործություններ եղան Սուրբ Էջմիածնի Մայր Տաճարի հետ կապված, երբ երջանկահիշատակ Վազգեն Ա Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսը համաձայնություն տվեց Մայր Տաճարում պեղումներ կատարելու իրեն ներկայացված առաջարկին: Այս մասին մեծ խանդավառությամբ պատմում էր Վազգեն Վեհափառն ինքը Բուենոս Այրեսի Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ հայկական եկեղեցում տեղի հայությանը 1960 թ. հուլիսի 31-ին: Չորս տարիների ընթացքում Էջմիածնի հազարամյա քարերի տակ հայտնաբերվեցին 4-5-րդ դարերի հին հիմքերը, և այս պեղումների արդյունքները եկան մեկ անգամ ևս հաստատելու մեր պատմիչների վկայությունները Սուրբ Էջմիածնի մասին: Մայր Աթոռի Ավագ Սեղանի վերակառուցման ժամանակ ևս պեղումներ կատարվեցին ճարտարապետ Ալեքսանդր Սահինյանի գլխավորությամբ: Հայտնաբերվեցին 5-րդ դարի վեմաքարը, խաչքարեր և այլ արժեքավոր իրեղեններ: Սակայն երբ պեղումները շարունակվեցին, 5-րդ դարի վեմաքարի տակ հայտնաբերվեց հեթանոսական մի կրակարան, և այս հայտնաբերումը կապված էր մեր պատմության փառավոր էջերից մեկի` Վարդանանց պատերազմի ու դրան հաջորդող դեպքերի հետ: Ինչպես պատմում է երջանկահիշատակ Վազգեն Ա Կաթողիկոսը, Վարդան Մամիկոնյանի և մյուս քաջերի նահատակությունից հետո պարսիկներն սկսեցին քանդել մեր եկեղեցիները, իսկ որոշ եկեղեցիներ վերածեցին կրակապաշտական տաճարների: Սակայն հայ ժողովուրդը Վահան Մամիկոնյանի գլխավորությամբ հաղթանակ տարավ` ձեռք բերելով նաև քրիստոնեության ազատությունը Հայաստանում: Վահան Մամիկոնյանն իր առաջին պարտքը համարեց նորոգել Սուրբ Էջմիածինը: Նա պահպանեց պարսիկների կրակարանը և վրան զետեղել տվեց վիմաքարը` որպես կռապաշտության դեմ քրիստոնեության հաղթության նշան:

Աստվածային սերը

Պողոս առաքյալը նախապես հալածում էր քրիստոնյաներին, բայց այդ հալածանքների ժամանակ` Դամասկոսի ճանապարհին, Քրիստոս հանկարծ հայտնվեց նրան պայծառ լույսի մեջ և հարցրեց՝ ինչո՞ւ ես Ինձ հալածում (Գործք 22.7): Զարմանալի է այս հարցը, որովհետև Պողոսը Քրիստոսին անձնապես չգիտեր և երբեք էլ Նրան չի հալածել: Սակայն այս հարցով Տերը հասկացնում էր, որ յուրաքանչյուր քրիստոնյայի ցավ նաև Իր ցավն է, և այսօր էլ Տերն Ինքը ևս զգում է մեր ցավերն ու վշտերը և Իր մեծ սիրով առաքում Իր մխիթարությունները: Շատեր դա չեն զգում, որովհետև նրանք իրենց սրտերը փակել են Աստծո առաջ: Մինչդեռ Աստծո առաջ սիրտը բացելու դեպքում մեր հոգում բացվում են հոգևոր աչքերը, որոնցով այնքան հրաշալի բաներ ենք տեսնում, որոնք հնարավոր չէ տեսնել մարմնավոր աչքերով: Պողոսը, Քրիստոսին հավատալով, այնպիսի մեծ գործունեություն է ծավալել, որ նրան սկսել են կոչել 13-րդ առաքյալ: Նոր Կտակարանի մի մեծ մաս են կազմում Պողոս առաքյալի նամակները՝ ուղղված տարբեր եկեղեցիներին, որոնցում բազում օգտակար խորհուրդներ կան, և որոնցում երևում է հավատքի անսահման խորությունն ու Աստծո հանդեպ սիրո անսահմանությունը:

 

Տեր Ադամ քհն. Մակարյան

«Քրիստոնեության իսկությունը» գրքից

 

29.04.21
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․