Հին ժամանակներում, պատերազմներից հետո թագավորների և զորավարների հաղթական մուտքը և օլիմպիական խաղերում հաղթողների դիմավորումը լինում էր արմավենիների տերևների և ձիթենիների ճյուղերի թափահարումով և ոտքերի տակ շաղ տալով: Քրիստոսի հաղթական մուտքը Երուսաղեմ խորհրդանշաբար թագավորի հաղթական մուտք էր, ոչ թե պատերազմի, այլ մահվան դեմ, խավարի դեմ լույսի հաղթանակ: Եվ ինչպես, որ Ս. Ծննդյան պարագային մոգերը Սուրբ Հոգու ներշնչմամբ եկան և երկրպագեցին Մանուկ Աստծուն, այդպես էլ այս պարագային՝ ժողովուրդը Սուրբ Հոգու ազդեցությամբ դուրս եկավ Փրկչին դիմավորելու որպես թագավորի, իրենց ձեռքին ունենալով արմավենու ճյուղեր՝ ի նշան հաղթող թագավորի:

Սուրբ Գրոց բառարանում Արմավենին նաև նույնացվում է արդարության ձգտող հոգիների հետ՝ մեջբերելով Դավիթ թագավորի սաղմոսների հետևյալ տողը. «Արդարներն արմավենու նման պիտի ծաղկեն» (Սղմ. 92:12), քանզի ինչպես արմավենու ճյուղերն են միշտ դեպի երկինք ձգվում, այնպես էլ՝ արդարները: