Հանուն ինչի՞

 Մի կավագործ գեղեցիկ բաժակներ է պատրաստում, այնքան գեղեցիկ ու բազմազան, որ մարդիկ հավաքվում են նրա շուրջը և իրենց հիացմունքն են արտահայտում: Նրանցից մեկը տարակուսանքով ասում է.

- Ես էլ ոսկերիչ եմ, բայց ինչ անում եմ, կիսատ է մնում, քանի որ տրամադրությունս ընկնում է կամ ծուլանում եմ, և գործս այլևս չեմ շարունակում, իսկ դու ջանադրաբար այս բաժակներն ես պատրաստում, որոնք թանկարժեք չեն, և մեծ գումար չես վաստակում դրանց միջոցով:

Կավագործը, խնդությամբ և եռանդով լեցուն, պատասխանում է.

- Ինչ անում եմ, ի սրտե եմ անում՝ հանուն Աստծո փառքի: Այս բաժակները պատրաստում եմ, ստեղծագործում մեծ սիրով ու ջանադրությամբ, քանի որ հասկանում եմ, որ մի լավ բան եմ անում, որն օգտակար է մարդկանց և հաճելի Աստծուն: Իսկ դու ինչ անում ես, անում ես հանուն քեզ և ոչ թե Աստծո փառքի համար, դրա համար էլ խոչընդոտների հանդիպելիս ձանձրանում ես և սպառվում:

Ով ում սիրում է, նրա համար գործում է մեծ սիրով ու եռանդով: Ես այսպես եռանդով եմ գործում, որովհետև Աստծո հանդեպ սերն է այդպես թելադրում, իսկ դու խորհիր, թե ո՞ւմ ես սիրում և հանուն ինչի՞ ես անում, քանի որ Աստծո հանդեպ սերը պակաս է քո ներսում...

Հովհաննես Մանուկյան