19 Մարտ, Գշ, Մեծ պահքի ԼԷ օր

Գրքեր

Սուրբ Կույսի ընծայումը տաճարին

«Բարեխօսեա վասն մեր, Աստուածածին Մարիամ, որ ծնար զՏեր Աստուած…» (Սբ. Ներսես Շնորհալի)

Հայ Առաքելական Սուրբ եկեղեցին հավատարիմ սրբազան ավանդությանը՝ ամեն տարի նոյեմբերի 21-ին տոնում է Սուրբ Մարիամ Աստվածածնին տաճարին ընծայելու տոնը: Ամենագովելի Սուրբ Կույս Մարիամ Աստվածածինը սերում է քահանաների ու թագավորների տոհմից, որովհետև Նա, Ով նրանից պիտի ծնվեր, Քահանա է ու Թագավոր: Աստվածամայրը աստվածատուր զավակ է և դեռևս որովայնից ընտրյալ. նրա ծնունդը հրեշտակն է ավետել: Հայրը՝ Հովակիմը, Դավթի ցեղից, բարեպաշտ և մեծահարուստ մարդ էր, իսկ մայրը՝ Աննան, քահանայական տնից, համեստ ու երկյուղած կին: Ամուսինները հայտնի էին իրենց բազում առաքինություններով. Աստծո երկյուղն ունենալով իրենց սրտում՝ անկեղծ մտքով ու հոժար կամքով ծառայում էին Աստծուն: Սակայն Հովակիմն ու Աննան երկար տարիներ ամուսնական կյանքով ապրելուն՝ զուրկ էին երեխաներից, որովհետև Աննան ամուլ էր: Իսկ այն ժամանակներում անզավակությունը մեղք և Աստծո պատիժ էր դիտվում և շարժառիթ էր ամեն կարգի նախատինքի ու արհամարհանքի: Հովակիմն ու Աննան աղոթքով Տիրոջից զավակ էին խնդրում և չնայած տարեց հասակին՝ չէին հուսալքվում: Մի օր, երբ Հովակիմը տաճարում Տիրոջը զոհ էր մատուցում, քահանան նրան ասաց, որ ամենավերջում ներկայանա, քանի որ զավակ չունի: Հովակիմի հոգին խոցվեց, նա տխուր դուրս եկավ տաճարից և տուն վերադառնալու փոխարեն գնաց լեռները՝ հովիվների մոտ, ուր անդադրում, արցունքոտ լի աչքերով աղերսում էր Աստծուն հանել իրենից անզավակության այդ անպատվելի վիճակից: Իսկ Աննան՝ նրա բարեպաշտ կողակիցը, իմանալով ամուսնու տանից հեռանալը, սկսեց լալագին արտասվել, բայց և անտրտունջ Տիրոջ բարեգթությունը խնդրել. «Տեր, հիշի՛ր իմ տառապանքները և օրհնի՛ր ինձ, ինչպես օրհնեցիր Աբրահամին՝ Սառայի միջոցով, տալով նրա Իսահակ որդուն»: Տիրոջ հրեշտակը հայտնվեց Հովակիմին ու Աննային և հայտնեց, որ նրանց աղոթքները լսվեցին, Աստված նրանց մանուկ կպարգևի, որի անունը ամբողջ աշխարհում պիտի տարածվի: Աննան ուխտեց, որ եթե զավակ ունենա, Աստծուն պիտի ընծայի: Այդպես էլ պատահեց: Երբ լրացան օրերը, Նազարեթ փոքրիկ քաղաքում ծնվեց Դավիթ թագավորի դուստրը՝ Սրբուհի Մարիամը: Մարիամ անունը տարբեր լեզուներում տարբեր կերպ է ստուգաբանվում- բարձրություն, տիրուհի, լուսապայծառ, ծովի աստղ, հույս, լուսավորյալ և այլն: Աստվածամոր ծննդյան լուրը տարածվեց ամբողջ Հրեաստանում, և բոլոր լսողներն օրհնեցին Աստծուն, ինչպես մարգարեացել էր Եսային՝ Սուրբ Կույսի և առաքյալների մասին. «Պիտի ճանաչվի նրանց զավակը ազգերի մեջ և նրանց սերունդները՝ ժողովուրդների մեջ. ամենքն էլ, երբ տեսնեն, պիտի ճանաչեն նրանց և ասեն, թե՝ «Սրանք Աստծո օրհնյալ զավակներն են», ու ցնծությամբ պիտի ուրախ լինեն ի Տեր» (Եսայի 61.9): Իրենց ուխտին հավատարիմ՝ Հովակիմն ու Աննա, Մարիամին երեք տարի պահելուց հետո, տարան Երուսաղեմի տաճար՝ Տիրոջն ընծայելու: Երբ նրան դրեցին տաճարի սանդուղքի առաջին աստիճանի վրա, ի զարմանս ներկաների, առանց որևէ մեկի օգնության բարձրացավ տասնհինգ աստիճաններով: Մուտքի մոտ Սուրբ Մարիամին ընդառաջ եկավ Զաքարիա քահանայապետը: Նա՝ հիացմունքով և զարմանքով համակված, հատուկ հայտնությամբ ասես կանխազգալով մանկան Աստվածամայր դառնալու նախասահմանումը, առաջնորդեց նրան Սրբության Սրբոցը: Դա Երուսաղեմի տաճարի այն վայրն էր, ուր միայն քահանայապետին էր թույլատրվում մտնել և այն էլ տարին մեկ անգամ: Ամեն տարի ծնողները Մարիամին տանում էին տաճար, մինչև լրացավ նրա յոթ տարին: Որոշ ժամանակ անց Մարիամը միացավ այրիներից և սրբակրոն կույսերից կազմված մի խմբի, որոնք բարեպաշտ կյանքով բնակվում էին տաճարի հովանու ներքո: Նա աչքի էր ընկնում իր բարեպաշտությամբ, մեծ խոնարհությամբ և հեզությամբ: Մարիամը յոթ ամսական է ծնվել, և յոթ ամսականում դուրս եկան նրա առաջին ատամները: Յոթ ամսականում առաջին անգամ նա քայլեց՝ յոթ քայլ, և յոթ տարեկանից սկսեց ապրել տաճարում: Նա արժանապես ընդունեց Սուրբ Հոգու յոթնարփյա շնորհները՝ զարդարվելով յոթ առաքինություններով: Ամենագով մանուկը բնակվեց տաճարում իբրև անբիծ աղավնի, աճեց ու զարգացավ հասակով և իմաստությամբ: Եվ հրեշտակներն աղավնակերպ իջնում էին տաճարի մեջ և Մարիամին կերակրում: Մարիամն իր առաքինի վարքով մնաց տաճարում յոթ տարի և ամեն օր հոգով կրթվում էր պարկեշտության մեջ: Յոթ տարի սրբությամբ և աղոթքով Երուսաղեմի տաճարում մնալուց հետո Մարիամը դարձավ Հովսեփի նշանածը և այդ օրերին ստացավ Գաբրիել հրեշտակապետի ավետիսը: Աստվածամայրը տիեզերական եկեղեցու մեծագույն սրբուհին է, և նրան միշտ ունենք բարեխոս առ Միածին Որդին: «Շատ դուստրեր հարստություն ձեռք բերին, շատերն էլ սխրագործություններ կատարեցին, բայց դու գերազանցեցիր նրանց և անցար բոլորից: Քո մեջ կանացի կեղծ բարեհաճություն չկա և ոչ էլ սին գեղեցկություն» (Առակներ 31.29-30):

 

Կազմեց Կարինե Սուգիկյանը

21.11.23
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․