Գրքեր

Դուռը

Մի բանաստեղծ անտառի միջով վազեվազ և շնչակտուր հասնում է գեղեցիկ դղյակի և ոգևորված փորձում բացել դղյակի դուռը: Ջանադրաբար չարչարվում է, բայց չի ստացվում և հոգնած շրջվում է ու հուսահատ նստում դռան մոտ ու ասում.

- Տե՛ր Աստված, վերջապես եկա, հասա այստեղ, որ երկար ժամանակ սպասում էի քեզանից ստանալու խոստացված պարգևները: Եվ մտածում էի, թե արդեն իմ առջև բաց են բոլոր դռներն ու ճանապարհները:

Հիսուս հայտնվում է և ձեռքը մեկնելով դեպի դուռը, բացում ու պատասխանում.

- Քո առջև միշտ էլ բաց են բոլոր դռներն ու ճանապարհները, եթե հիմա նույնիսկ հենված լինեիր դռանը և ոչ թե դռան մոտ, այն պարզապես կբացվեր: Ինչքան քեզ ասում եմ, լավ նայիր հոգուդ մեջ, թե արդյոք դռները դեպի քեզ ես ձգում ու քաշում, թե դեպի հակառակ ուղղությամբ, ապարդյուն..., միմիայն դեպի քո անձը` ՙես՚-ն ես ձգում դռների բռնակները:

Պարզապես մյուս կողմ հրի՛ր բռնակը, և դուռը կբացվի...

Աստծո պարգևները տրվում են նրանց, ովքեր ոչ թե ծառայեցնում են իրենց, այլև մյուսների համար:

 

Հովհաննես Մանուկյան

21.04.20
ԲաԺանորդագրվել
Ընթերցել նաև
Օրհնությամբ ՝ ԱՀԹ Առաջնորդական Փոխանորդ Տ․ Նավասարդ Արքեպիսկոպոս Կճոյանի
Կայքի պատասխանատու՝ Տեր Գրիգոր քահանա Գրիգորյան
Կայքի հովանավոր՝ Անդրանիկ Բաբոյան
Web page developer A. Grigoryan
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են Զորավոր Սուրբ Աստվածածին եկեղեցի 2014թ․