«Դու ես Քրիստոս․ կեանք եւ յարութիւն ազգի մարդկան» (Շարական) Սիրելի բարեպաշտ ժողովուրդ, Քրիստոսի Հրաշափառ Հարությունը մեր Սուրբ Եկեղեցու երանաշնորհ հայրերը սքանչելի օրհներգությամբ են փառաբանել գեղեցկահյուս աղոթքներում ու շարականներում՝ բերելով մեր ժողովրդին կյանքի անսպառ հույսի և փրկության ավետիսը. «Դու ես, Քրիստոս, մարդկային ազգի կյանքն ու հարությունը»։ Մեր Տեր Հիսուս Քրիստոս Իր երկրային կյանքի ընթացքում բազում անգամներ .....

«Մարդը թե մեռնի՝ կապրի՞ դարձյալ» (Հոբ ԺԳ 14): «Ես իսկ եմ հարությունը և կյանքը, ով որ հավատա Ինձ, թեպետև մեռնի` կապրի» (Հովհ. ԺԱ 25): Մի օր՝ իր տառապանքի սև ու տխուր օրերին, հուսահատեցնող ու դժնդակ դեպքերից վհատված` Հոբը հարցնում է իր բարեկամներին. «Եթե մարդ մեռնի, մահից հետո է՞լ պիտի ապրի»: Այս աշխարհում ապրող յուրաքանչյուր անհատ այս միևնույն հարցումն ունի իր շուրթերին. «Արդյո՞ք գերեզմանը կյանքի վերջին հանգրվանն է: Արդյո՞ք .....

Սիրելի՛ բարեպաշտ քրիստոնյաներ, Շնորհավորում եմ ամենքիս ամենափառավոր, ամենասիրելի և ամենաօրհնյալ տոնի կապակցությամբ, որ այսօր նշում է Հայաստան Աշխարհն ու Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցին՝ ազդարարելով կյանքի հաղթանակը մահվան նկատմամբ: «Քրիստոս հարյավ ի մեռելոց»,- նվիրական ուրախությամբ փրկչական լուրն է իր զավակներին ավետում Մայր Եկեղեցին, որի սրբազան թրթիռները գարնանային ջինջ օդում տարածվելով՝ թռչում-հասնում են իրենց հասցեատերերին՝ .....

Ամենավաղը Մարիամ Մագդաղենացին եկավ-հասավ Քրիստոսի գերեզման՝ այն ժամանակ, երբ հրեշտակն արդեն գլորել էր վեմը գերեզմանից։ Եվ ներս մտնելով՝ այնտեղ չգտավ Տերունական մարմինը, որի պատճառով սկսեց ողբագին լալ ու արտասվել և կուրծքը ծեծելով՝ ասել. «Ի՞նչ անեմ կամ ի՞նչ չանեմ, ո՞ւր գնամ և ո՞ւմից հարցնեմ, որտե՞ղ փնտրեմ և որտե՞ղ գտնեմ Նրան։ Չէ՞ որ խաչից իջեցրին և այս գերեզմանի մեջ դրեցին Նրան, այս քարայրի մուտքն էլ կնքելով՝ փակեցին, և պահապաններ կարգեցին։ .....

Մեծ պահքի շրջանն ավարտվում է մեծ և փրկարար խորհուրդ ունեցող Ավագ շաբաթով, որ քրիստոնյաներին առաջնորդում է դեպի զատկական ուրախություն: Քրիստոսի հարությունը շրջադարձային կերպով վերափոխեց աշխարհը և դարձավ քրիստոնեական կյանքի հենասյունը: Քրիստոսի հարությունից ի վեր մարդու առջև բացվեց իրական երջանկության նոր աշխարհ, որին հաղորդ է դառնում յուրաքանչյուր քրիստոնյա՝ աստվածահաճո կյանքով ապրելով: Իսկ աստվածահաճո կյանքն անհնար է առանց սիրո .....

«Էլի, Էլի, Լամա սաբաքթանի», այսինքն է. «Աստուած Իմ, Աստուած Իմ, ընդէ՞ր թողեր զիս» (Մտթ. 27:46): Հիսուսի թշնամիները այլևս հասել էին իրենց նպատակին, կառափնատեղում, մի մեծ խաչի վրա, գամել էին Նրա անմեղ մարմինը՝ Նրա երկու սուրբ ձեռքերից և անբիծ ոտքերից: Նրա երկու կողմերում Բարաբբա ավազակի երկու ընկերներին էլ էին խաչը հանել: Հիրավի վերջին վայրկյաններն էին, օրհասական էր, սակայն ավա՜ղ, Հիսուսի մոտ մի բարի մարդ չկար, որ Նրա երեսից հոսող քրիտինքը .....

«Եթե ոչ լվացից (ը)զքեզ, ոչ ունիս ընդ Իս մաս» (Հովհ. 13:8) Հիսուսը զգալով, որ մոտեցել է Իր մահվան վայրկյանը, աշակերտներից երկուսին՝ Պետրոսին և Հովհաննեսին, հանձնարարեց, որպեսզի Երուսաղեմ գնան՝ զատկական ընթրիքը պատրաստելու և նրանց ասաց. «Գնացեք քաղաք և սափորն ուսին մի մարդու պիտի հանդիպեք, նրան ասացեք. «Վարդապետն ասում է ժամանակս մոտեցել է, քո տանը պիտի անեմ Զատիկը»»: Ինչ, որ Հիսուսը պատվիրեց՝ աշակերտները սիրով կատարեցին: Եվ .....

Մեր Արարիչ Աստված տվել է մեզ խոսելու շնորհը, որպեսզի մեր սրտի խորհուրդները հայտնենք մեկմեկու: Ուստի և, շնորհիվ այն բանի, որ ամենքս էլ միևնույն բնությունն ունենք, ամեն մեկս մեր մերձավորին փոխանցենք մեր սրտի շտեմարաններից բխող ծածուկ խորհուրդները: Չէ՞ որ եթե մերկ հոգով ապրեինք, իմաստությամբ իսկույն կհասկանայինք միմյանց, բայց քանի որ մարմնական վարագույրով են ծածկված մեր անձերը, ուստի և խորքերում եղող ծածուկ խորհուրդները հայտնելու համար .....

Անգի՛ն մայրեր, հեզաշո՛ւք քույրեր, Որդիական երախտագիտությամբ և եղբայրական սիրով շնորհավորում եմ ձեզ Ամենասուրբ Աստվածածնի ավետման տոնի կապակցությամբ, որը մեր երկրում նշվում է նաև որպես Մայրության և գեղեցկության տոն: Երիցս երանելի եք դուք, որ երկնային շքեղաշուք Հարսի ու բարեխնամ Մոր աղախինները կոչվելու մեծ պատիվն ու շնորհն ունեք: Եվ երիցս երանելի ենք մենք, որ ձեզ նման անձնվեր, քնքուշ ու հոգատար հոգիներ ունենք Տիրոջից մեզ պարգևված: Գիտեմ, .....

«Մեկն է իմ Աղավնին, իմ կատարյալը, իր մոր միակն է նա, իր ծնողի ընտրյալը. նրան դուստրերը տեսան և երանի տվեցին» (Երգ Երգոց Զ 8): Աստվածային կատարելությունների չափն անսահման է. Տիրամայրն այդ կատարելությունները կենտրոնացրել էր իր մեջ, որոնց շնորհիվ էլ նա մի այնպիսի կատարյալ կյանքով ապրեց, որ մինչև իսկ Աստծու Մայր կոչվեց: Տիրամայրը մոր տիպար է, որը ցույց է տալիս, թե ինչ ճանապարհով պիտի քայլի յուրաքանչյուր կին: Սովորություն է դարձել ասելը, .....