- Հա՛յր, երբ ես միանձնուհի դարձա, հարազատներս ինձ հետ անարդարացիորեն վարվեցին: Այժմ կարո՞ղ եմ նրանցից պահանջել այն, ինչն ըստ օրենքի ինձ է պատկանում: - Ո՛չ, դա ճիշտ չէ: - Այո, բայց ես վախենում եմ, որ իրենց գործած անարդարության դիմաց որևէ դժբախտություն կպատահի նրանց: -Մի տես է՜, որքա՜ն բարեպաշտություն կա քո մեջ: Եթե ես քո փոխարեն լինեի, ապա այսպես կասեի նրանց. «Ինձ համար ոչինչ չեմ խնդրում: Սակայն կուզեի, որ ժառանգության ինձ պատկանող .....

Անարդար մարդը և ցանկացած մեկը նույնպես, որ ինչ-որ բանում մեղավոր է մեկի առջև ու ներողություն չի խնդրել, տանջվում է սեփական խղճի խայթից և այն մարդու վրդովմունքից, որին նեղացրել է: Քանի որ եթե այն մարդը, որի հետ անարդարացիորեն են վարվել, չների իրեն նեղացնողին ու սկսի գանգատվել նրանից, վերջինս մեծ տառապանք կզգա ու կտանջվի: Նա չի կարողանա քնել, իրեն այնպես կզգա, ասես փոթորկաբեր ալիքներն իրեն դես ու դեն են շպրտում: Ապշելու բան է, .....

Ինչ որ ձեզ եմ ա­սում, ա­մեն­քին եմ ա­սում (Մարկ. ԺԳ 37)։ Ո՞ր խոս­քերն են մեզ հա­մար ա­վե­լի թանկ, քան մեր Փրկչի խոս­քե­րը: Եվ ե­թե ոչ այդ, ա­պա ո՞ր խոս­քե­րով կա­րե­լի է լա­վա­գույնս սրբա­գոր­ծել մեր միտքն ու հի­շո­ղությու­նը: Սուրբ Պա­խո­միոսն իր վա­նա­կան­նե­րից պա­հան­ջում էր ան­գիր ի­մա­նալ Սաղ­մո­սա­րանն ու Ա­վե­տա­րան­նե­րը կամ էլ բո­վան­դակ Նոր Կտա­կա­րա­նը: .....

Քրիստոնեաբար ապրող անձը փորձում է մշտապես իր առջև ունենալ Քրիստոսի օրինակը. «Ես ձեզ մի օրինակ տվեցի, որպեսզի դուք էլ միմյանց անեք այն, ինչ Ես ձեզ արեցի» (Հովհ․ 13:15): Սբ. Գրքի միջոցով Կյանքի այդ մեծագույն օրինակին օր-օրի ավելի ենք բացահայտում՝ ամեն անգամ նոր խորությամբ ընկալելով Նրա մտածումները, խոսքերն ու գործերը: Քրիստոնեական կյանքը չի սահմանափակվում միայն պատվիրանապահությամբ, այլ այն պահանջում է ջանադրորեն գտնել և գործադրել .....

- Ավետարանը հասկացնում է մեզ, որ Քրիստոս ուրախություն է, ճշմարտություն,- ասում էր հայր Պորֆիրիոսը,- որ Քրիստոս դրախտն է։ Հովհաննես Ավետարանիչն ի՞նչ է ասում դրա մասին։ Սիրո մեջ վախ չկա, այլ կատարյալ սերը հեռու է վանում վախը, որովհետև դրա մեջ տառապանք կա։ «Ով երկնչում է, կատարյալ չէ սիրո մեջ» (Ա Հովհ․ 4։18)։ Մարդը ձերբազատվում է վախի զգացումից աստիճանաբար առաջադիմելով և մուտք է գործում Աստծու սիրո մեջ։ Այդժամ ո՛չ դժոխք կա, ո՛չ վախ, ո՛չ .....

Մայիս է՝ ամենագեղեցիկ ու սիրելի ամիսը: Զուր չեն բանաստեղծները կարծում, որ արարչագործ Աստված այս ամսում ստեղծեց աշխարհը: Իր կյանքի ընթացքում ո՞վ երբևիցե չի փորձել այդ ամիս, պայծառ արևի շողերի ներքո դուրս գալ բնության գիրկ՝ դեպի գյուղի անքուն պահապան լեռան լանջը: Ինչպիսի՜ սքանչելիքներ, ինչպիսի՜ բերկրանք: Բնությունն արթնացել է իր բոլոր պերճանքներով ու զարդերով և տիեզերքի զարթոնքն է իրականացնում: Դաշտերն ու լեռներն իրենց երփներանգ գույներով, .....

Այն մասին, թե ինչպես կարող է միայնության ցավը թև տալ մարդուն – պատմում է հոգեբան Միրոսլովա Իվանովնան: Լինում են այնպիսի հոգեվիճակներ, երբ տանջող տխրությունը սեղմում է կոկորդդ, երբ հնարավոր չէ նույնիսկ այն դեպքում ուրախանալ, երբ բոլորը համառորեն փորձում են ուրախացնել քեզ, դա մի զգացողություն է, երբ թվում է, թե հայտնվում ես լիակատար խավարում, փոսի մեջ, դժոխքում: Դա ընկճվածություն չէ, ինչպես որ սկզբում դուք եք կարծում, մեղքի զգացում չէ, .....

Երկյուղածություն Ես ու՞մ եմ նա­յե­լու, ե­թե ոչ` հե­զե­րին ու խո­նարհ­նե­րին և նրանց, ով­քեր դո­ղում են Իմ խոս­քից (Ե­սա­յի ԿԳ 2)։ Մեծ երկ­յու­ղով, երբ մտնե­լու լի­նենք, երկր­պա­գենք Թա­գա­վո­րին, որ այն­տեղ է, քան­զի այն­տե­ղից ա­ռա­ջին իսկ հայտ­նությու­նը կա­րող է զար­մաց­նել տես­նո­ղին. փակ­ված են այժմ դռնե­րը մեզ հա­մար, իսկ երբ բաց տես­նենք դրանք (որ փնտրող­նե­րի .....

- Ավետարանը, պատկերավոր կերպով, իհարկե, ասում է այն անարդար մարդու մասին, որը հայտնվելու է այնտեղ, ուր «լաց և ատամների կրճտում» է (Մտթ․ 8։18, 13։42),- հիշեցրեց հայր Պորֆիրիոսը։- Դա ճիշտ է, որովհետև Աստծուց հեռու ամեն ինչ հենց այդպես է։ Եվ Եկեղեցու սուրբ հայրերից շատերը, որ գրել են սթափության մասին, խոսում են մահվան ու դժոխքի վախի մասին։ Նրանք ասում են․ «Մահվան հարատև հիշողությո՛ւն ունեցիր»։ Եթե խորությամբ մտածես այս խոսքերի վերաբերյալ, .....

Գարնան զարթոնքով լեցուն մարտի 8-ի այս տոնական օրը Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնից Հայրապետական Մեր օրհնությունն ու շնորհավորանքն ենք բերում մեր մայրերին, քույրերին ու դուստրերին և երախտագետ սրտով մեծարում նրանց նվիրյալ ու սիրառատ ջանքերը ընտանեկան կյանքի բարօրության ապահովման գործում, ինչպես նաև՝ գովարժան ավանդը պետական ու հասարակական կյանքի տարբեր ասպարեզներում: Սիրելի մայրեր և քույրեր, ընտանիքին ու հայրենիքին ձեր նվիրումով են պահպանվում .....